Wednesday, May 18, 2011

SEHELAI DAUN SETITIS EMBUN...

Walau ditimpa hujan batu...
Namun semangat ku pejal menantimu...
Ku sedar garis lintang...
Tajam dan menyakitkan..
Untuk aku jejaki langkahmu...

Sejak kau tinggalkan diriku...
Aku bagai daun tanpa titis embun..
Sunyi dan kelayuan..
Tanpa kasih dan sayang,...
Segalanya keriangan ku telahpun kau bawa jauh.,...
Bersama jejak langkah yang menghilang...

Aku rindu limpahan kasih sayangmu...
Aku jemu meniti hari tanpamu...
Ku menunggu kasih...
Dengan doa tiada hentinya...

Ku menaruh haraan setinggi langit...
Suatu masa kau kembali menerangi...
Penuh debar penuh sabar..
Menanti saatnya...

Sejak kau tinggalkan diriku...
Aku bagai daun tanpa titis embun..
Segala keriangan telah kau bawa jauh...
Yang tinggal kesan mendalam...
Di lubuk rasa terpendam...
Seribu kehampaan yang tiada penghujungnya....
Sehelai Daun Setitis Embun....

Botak Kiut Yang Jiwang @ Eden

No comments:

Post a Comment